pradushan poluson

મહાનગર ના  ચૌરાહ પાસે 

ટી  સ્ટોલ ના બાંકડે બેસીને 

અવાજ ,ધુમાડાનું પ્રદુસણ પીધું 

ને મારું ચડેલું માથું ઉતરી ગયું .

ચૌરાહ વચ્ચે આંબેડકર નું બાવલું 

કેટલાય વરસો થી 

ટી સ્ટોલ વાળાની પાસે 

એક હાથ ઉંચો કરીને 

એક આંગળીનો સંકેત કરીને 

એક કપ ચા માંગે છે.

ચારેય માર્ગોથી 

વાહનો આવેછે ,હોર્ન વગાડે છે 

ધુમાડો ને અવાજ છોડી 

સૌ  ચાલ્યા જાય છે.

 

પણ 

આ મહાપુરુષ ની ઈચ્છા 

નથી ટી  સ્ટોલ સંતોષતો 

કે નથી  પર્યાવરણ વાદીઓ .

                       -દેવ

પરીક્ષા હરી કરે તે ખરી

                              પરીક્ષા           હરી કરે તે ખરી
                                                      

ગણિત ગણ્યું ને ભૂગોળ ભણી 
પાને અક્ષર અક્ષર ગયો ચરી 
                   પઢી પઢી પોપટ ની  જેમ
                    અંતહ મનમાં  વિદ્યા ધરી
                                        હવે તો હરી કરે તે ખરી 

ઘંટ બજ્યો ને ગયો ખંડ ભણી 
પેપર  ફરતું  થયું    હાથ ધરી
                       સવાલો ના  જવાબો લખી 
                       સપ્લીમેન્ટરી મેં  આઠ ભરી
                                          હવે તો હરી કરે તે ખરી 

પોટલામાં બંધાઈ ગયા જવાબો 
ગુટ ગુટ  માં એ   ગોઠવણી  કરી
                      પરીક્ષક  ની  પંડિતાઈ એ 
                       ખરી ખોટીજે  નિશાની કરી
                                           હવે તો હરી  કરે તે ખરી

પરિણામ ના પડઘમ વાગ્યા 
ઈન્ટરનેટ નાઅમે  ફાંફે ચડ્યા
                         ગોતા ગોતી મેં શરુ કરી 
                         ઉઘડી આવ્યા આંક જરી 
                                         હવે તો હારી કરે તે ખરી 

પેંડા ખાતા સૌ અભિનંદન કરી 
કોઈ ની આંખો  આંશુ થી  ભરી  
                         આંક   એક ના    કારણે
                          સીટ અમારી ગઈ સરી
                                        હવે તો હરી કરે તે ખરી 

પરીક્ષા એ જે   કસોટી  કરી 
કાગળિયાં  અલમારી ભરી
                  તક ની ગોતા ગોતી કરી 
                   દેવ તક જઈ કમોતે મરી 
                                    હવે તો હરી કરે તે ખરી 


                                                    'દેવ'---------

ખટ મધુરી લાડલી હતી

       ખટ મધુરી લાડલી હતી

બોરડી તારા બોર ખાધા મેં 
                     કેમ કરી હું ભૂલી જાઉં
ગામને ગોચર બોરડી ઉભી 
                    વાંકા કંટી નાગણ જેવી 

મેં ઝૂડીતી ધોકલે ઘણી 
                   તે ભોક્યોતો   વાકલો કાંટો  
બોરડી તારા બોર ખાધા મેં 
                    કેમ કરી હું ભૂલી જાઉં

એક ઉનાળે હોલી વિહાણી 
                   હું ચડ્યો તો ઈંડા જોવાને 
પાતળો  કાંટો તે ભોક્યો તો  
                   પગ પેસાડી પાપની સજા 
                                               બોરડી તારા ....

એક ચોમાસે આછ્લી સીજન 
                  બોર જોઇને હું લલચાયો 
બોર ખાંટા મેં ખુબ ખાધાતા 
                ખાંસી ખાંસીને હું પાક્યો તો 
                                             બોરડી તારા ....

એક શિયાળે ખુબ ફળી તી 
                  પીળાં પાક્યા બોર તારા તો 
બોર ખાવાને હું ચડ્યો તો 
                  વાયરો વેરી  જોકો  દીધો
                                            બોરડી તારા ......

હું તારાથી   હેઠો પડ્યો તો 
                 પગ ઘૂંટણ ને ગોબો પડ્યો તો
પગ મારો લપસી પડ્યો તો 
                 ને દશ દાડા નો ખાટલો દીધો 
                                            બોરડી તારા......

નવી સીઝ ન ના બોર પાક્યા તા
                  ખટ મધુરા  રાતડા મીઠા 
બોરડી તે બોલાવી લીધો તો 
                 ભૂલી ગયો તો પગની   પીડા
                                           બોરડી તારા.......

તારી ને મારી ગાંઠડી હતી 
              બોરડી વેરણ  વ્હાલડી હતી 
હાડ  ભાંગે કે કાંટો ચુભાડે
              ' દેવ' ખટ મધૂરી લાડલી હતી
                                          બોરડી તારા ......  

                                  -દેવ ..........

Devabhai Patel Dhanera: 'જનની ' માં ની મમતા વ્યક્ત કરતું કાવ્ય

Devabhai Patel Dhanera: 'જનની ' માં ની મમતા વ્યક્ત કરતું કાવ્ય:         'જનની ' મા અર્પતી જનની મુજને મમતા  સઘળી દુનિયા  તુજને નમતી  રખડી ભટકી  ખુદના બળથી તનના  કટકા  તુજતો  કરતી  વડવાનલ ત...

'જનની ' માં ની મમતા વ્યક્ત કરતું કાવ્ય

        'જનની ' મા
અર્પતી જનની મુજને મમતા 
સઘળી દુનિયા  તુજને નમતી 

રખડી ભટકી  ખુદના બળથી

તનના  કટકા  તુજતો  કરતી 

વડવાનલ તો જલતો હ્રદયે

હસતી રહતી તું  છતાં હરખે 

દિન રાત એક તું કરે દુઃખથી
કે તવ શિશું હમેશ રહે સુખથી 

તુજ  જીવન જોયું  પ્રભુ સરખું 
ધરતીસરખી  મુજ  માં પરખું

નભ મંડળ માં  હરણી ઉગતી 
કુળ મંડળ માં જનની દીપતી 

તુજ આતમમાં સમતા વસતી 
મુખ કમળ થી  મમતા દ્રવતી 

'દેવ'  જગતમાં  હરખે ગુંજતા 
મળશે મમતા  જનની પૂજતા 

                                          -દેવ ......

કૃષ્ણ તું તો કાળો છતાં

               કૃષ્ણ તું તો કાળો છતાં

કૃષ્ણ તું તો કાળો છતાં 
         સૌ કોઈને વ્હાલો લાગે રે 
હું જો કાળો હોઉં તોતો 
         કોઈ ના મારા સામુ ભાળે રે

તું તો માખણ નો ચોર છતાં 
         સૌ કોઈને પ્યારો લાગે રે 
હું જો થાઉં ચોર તો તો 
         ચર્ચા ચારે કોર ચાલે રે 

કૃષ્ણ કરે લીલા છતાં 
         સૌ નો એ તો લાડકવાયો રે 
હું જો કરું લીલા એવી 
         નિલામી થાય આબરૂ મારી રે 

પાંડવ -કૌરવ પક્ષે રહીને 
         કુરુક્ષેત્ર માં કારસો રચે રે 
હું જો કર્મો એવા કરું 
        નારદજીની પદવી પામું રે 

કૃષ્ણ તારી ગતિ ન્યારી 
       સૌ કોઈને શાણી લાગે રે 
હું જો કરું ગતિ એવી 
         ગાડી મારી અવળી ચાલે રે 

કૃષ્ણ બોલે અર્જુન સુણે 
         સૌ કોઈ એને ગીતા માની રે 
હું જો ગીતો એવા લખું 
        સૌ ગીતો મારા ગાળો માંને રે

કૃષ્ણ કાળો રાધા ગોરી 
         સૌ કોઈને ગમતી જોડી રે 
હું જોડી જો એવી કરું તો 
         દહીંથરું લઈ કાગડો ગયો રે 

કૃષ્ણ તારી લગન લાગી 
         શું કરું હું ઝબકી જાગું રે 
ગાંડા ઘેલા ગીતો લખી 
          હૈયું મારું ખાલી કરું રે 

કૃષ્ણ તને યાદ કરીને 
         ગાવી લઉં ગીતમાં મારા રે 
સૌ કોઈ કહે કઈ પણ ,દેવા' 
        કૃષ્ણ મય મારું મનડું ડોલે રે 

                   
                             દેવ...........
     

અખંડ હિંદુસ્થાન

                                                  અખંડ હિંદુસ્થાન

વિજય ગરવી ભારતમાત ,બલિદાને થઇ આઝાદ 
વીર શહીદોની શહાદતે ,  શોભ્યું શીશ તુજ કશ્મીર

કુરબાન થઇ જાત ,    તુજ શીશ  પામવા જ  માત
શત્રુ ઉઠાવે તુજ પર આંખ  ,ફોડી ના ખુ  એ  આંખ 

શાંતિ રાખને મુસલરાજ ,    કહે છે  હિન્દ વારંવાર
છોડી દેને કાશ્મીર ભઈ , ગોત્યો  નહી જડશે  મિલ

વીર સૈનિકોનો છે સાદ   ,   ખદેડી દેશે  સીમ  બાર
મૂરખ સમજી જાને સાન ' પડાવી લેશું પાકિસ્તાન

હિન્દ વીરોનું પાક નિશાન ,ધોરી શાહીન ફૂટા ઠામ 
પડ્યો જો પૃથ્વીનો  પડકાર થશે પાક નામ નિશાન

નીકળશે નિયંત્રણ રેખ  ।  હિન્દ- પાકી બનશે એક
તિરંગા નો પડશે સાદ , અખંડ બનશે હિન્દુસ્તાન ,

                                     દેવ ........